เราอาจเคยเห็นกันจากในหนัง และหนังสือพัฒนาตัวเองกับแนวคิดที่ว่าภาพลักษณ์ที่สื่อถึงพลังอำนาจคือสิ่งจำเป็นสำหรับความสำเร็จ
คือเราต้องดูเท่ ดูดุ ดูเหนือกว่า
แต่ความจริงของโลกขัดแย้งกับหนัง
การปรากฏตัวในลักษณะที่ให้ผู้อื่นรู้ว่าเรามีอำนาจ มันไม่มีประโยชน์ เพราะผู้คนจะเฝ้าระวังในการแสดงออกของเขาต่อเรา ทำให้เราเรียนรู้ตื้นลึกหนาบางของเขายากขึ้น
[มุมมองของ AntiClassroom หัวหน้าที่ชอบวางตัวให้ดูเหนือกว่าลูกน้อง ผลลัพธ์ลูกน้องจะไม่ค่อยกล้าสะดวกใจที่จะสื่อสาร ดังนั้นหลายองค์กรที่เจ้านายพาลูกน้องไปดื่ม ก็เพื่อจะละลายพฤติกรรม และให้ความรู้สึกเท่าเทียมกัน ช่วยให้ผู้อื่นลดการระมัดระวังตัวลงได้]
การปรากฏตัวแบบไร้พิษสงของเรา แท้จริงแล้วคืออำนาจแฝงอันยิ่งใหญ่
ถ้าเป็นหัวหน้า ก็จงเป็นหัวหน้าที่ลูกน้องเล็งเห็นความสามารถ และลูกน้องกล้าเข้าหา โดยที่ไม่ต้องไปเบ่ง
เมื่อเราเก็บเกี่ยวข้อมูลของใครสักคนได้มากพอ เมื่อนั้นเราถึงจะสามารถมีอิทธิพลต่อเขาได้อย่างแท้จริง
ที่มา: แปลและเรียบเรียงจากบทความภาษาอังกฤษของคุณ Daniel Patrick Maddox